Mam niemiłosierny polew z tego, że już teraz połowa użytkowników portali związanych z MU nazywa Lindelofa drewnem, chybionym transferem, łakiem w porównaniu do LukaQ i Matica, przepłaconym, itp. Jasne, początki ma tragiczne, sam miałem ogromne obawy co do niego w przededniu potyczki o Superpuchar, jednak poziom frustracji wylewany z nasączonych jadem dusz w kierunku Victora jest przerażający.

Wystarczy spojrzeć gdzie grali przedtem Nemanja i Romelu, jakim dysponują doświadczeniem w porównaniu do Lindelofa - ale nie! Przecież powinien od samego początku wygryźć wszystkich stoperów, Vidic mógłby oddać mu swoje korkotrampki, a Stam na znak podziwu zapuścić i zaczesać włosy w stylu naszej nowej dwójeczki.

Środkowy obrońca to mocno niewdzięczna pozycja, tam nie wystarczy dostawić nogi raz na 90 minut by wypromować się jako specjalista w swoim fachu. Przeskok z ligi portugalskiej w której mierzyć się musisz co najwyżej z Andre Silvą, do Premier League gdzie na wejściu staranować próbuje cię Carroll, wyprzedzić usiłuje Vardy, zakiwać na śmierć chce Aguero i wykorzystać twoją największą słabość zamierza Kane - no kurczę, jest chyba spory, nie?

Spod długa Mourinho wyszło wielu wspaniałych obrońców, a nawet tych których już miał i którzy wyglądali na oszlifowanych potrafił uczyć nowych rzeczy - Marcos Rojo jest najlepszym przykładem.

Lindelof nie przyszedł tu ze względu na urodę swej partnerki (no, może jakieś znaczenie to miało, ale nie więcej niż 40%), tylko dlatego, że Mourinho dostrzegł w nim konkretne umiejętności. Teraz należy nad tym pracować.