Od momentu straty bramki oglądaliśmy zupełnie inne United. Co prawda śmiało i tak mogliśmy zgubić punkty (niesłusznie nieuznana bramka Moraty) ale gdy Mourinho spuścił swoje bestie ze smyczy to jednak gra wyglądała inaczej, a Chelsea coraz częściej musiała uznawać naszą przewagę. Niestety, ofensywna gra pod wodzą tego trenera to mrzonka, wychodzimy na tylko dobry zespół (gdzie Chelsea do Barcy, Realu, Bayernu, nawet City?) na własnym obiekcie i bronimy się w 11 nie wyprowadzając nawet kontr. OK, rozumiem taką postawę w starciu rewanżowym półfinału Ligi Mistrzów na Camp Nou, gdy pierwszy mecz wygrałeś 2:0, ale nie w podobnych okolicznościach. Jose nadal hamuje potencjał swoich podopiecznych. Gol Williana był przypieczętowaniem naszego braku zaangażowania i ogólnej frustracji, to było widać gołym okiem. Wątpię jednak byśmy odrobili takie straty na Stamford, Wembley czy Etihad, wcale nie wyglądamy na specjalnie pewnych siebie.

Mourinho z pewnością dobrze odrobił pracę domową - nie widzieliśmy ani jednego penetrującego dośrodkowania Azpiliquety na głowę Moraty/Giroud, stoperzy grali dobrze na wyprzedzenie (Lindelof coraz bardziej mi imponuje, Smalling w drugiej połowie był świetny), a zmiany Lingarda i Bailly'ego miały pozytywny wydźwięk i wprowadziły stabilizację w poczynaniach zespołu.

Wreszcie dobrze funkcjonował środek pola, McTominay ma niestety na sumieniu gola na 0-1, ale ponadto spisywał się naprawdę dobrze, agresywnie naciskał Hazarda, dobrze się ustawiał bez zbędnej bieganiny, a nawet zagrywał dobre piłki na połowę Chelsea. Jestem pod wrażeniem, to nie był Herrera z poprzedniego meczu z The Blues, ale Scott ma dopiero 21 lat co jak na środkowego pomocnika jest niczym. Jeśli wyrośnie na dobrego, solidnego CM-a który żadnej pracy się nie boi będę zadowolony. Matic rozbijał masę ataków Chelsea i wspaniale operował piłką, Pogba zwłaszcza w początkowych fragmentach irytował, jednak z biegiem czasu jego utrzymywanie się przy piłce i wyprowadzanie jej stawało na coraz wyższym poziomie.

Słówko co do Lukaku - tak jak zawalił nam mecz z City, tak dziś się w pełni zrehabilitował. Należał mu się taki występ, właśnie za to, że w przeciwieństwie do Pogby, Martiala czy kilki innych graczy jemu akurat nie przydarzały się ostatnio momenty dekoncentracji - był nieustannie skupiony na futbolu, sumiennie wykonywał obowiązki dorzucając coś ekstra. Jest zbyt surowy technicznie by został moim idolem i raczej nie wygramy Ligi Mistrzów dzięki niemu, ale to dobrze, że wykazuje aż takie zaangażowanie i pasję. Gol i ta asysta były odzwierciedleniem jego gry w ostatnich tygodniach.

De Gea dziś miał przegwizdane przez to słoneczko (widzisz David, na cholerę ci ta Hiszpania skoro tam świeci non stop?), Valencia nie jest w dobrej formie ostatnio, Smalling ma fragmenty rewelacyjne i takie które powodują zawał serca, Victor dobrze gra piłką i ma w sobie zdecydowanie które lubię. Young bez szału, Martial poza akcją bramkową mnie rozczarował, co do Sancheza - już w dniu transferu napisałem co myślę o tym zawodniku i jak dotąd wychodzi na moje - niestety. Jesse, jak to on. Miesiąc pod formą, wejście na boisko, gol na wagę 3 punktów xD Lubię tego chłopaka za jego podejście.

Ważne zwycięstwo, styl raczej klasyczny pokazujący, że w wielu spotkaniach gramy z zaciągniętym do połowy hamulcem ręcznym. A szkoda.