W tej relacji nie będzie analizy meczu sytuacja po sytuacji, jak ktoś oglądał to przecież pamięta, jak nie oglądał to sobie może przeczytać komentarz tekstowy na flashscorze... 

Pierwsze 10 minut przed stratą bramki to był jakiś żart. 90% posiadania piłki przez City. Cofnięci tak głęboko we własną dupę, że chyba nawet parasol plażowy by się tam zmieścił. Kilka penetrujących podań, zostawianie masy przestrzeni zawodnikom City w środku pola, bo My byliśmy pod własną bramką. Sama bramka? Ustawienie kilku zawodników ledwo przed polem bramkowym, Shaw na wakacjach, Lindelof na drzemce w przedszkolu, nieporadność i tyle. Statyczni, bezjajeczni. 

Po bramce o dziwo się okazało, że piłkarze potrafią wymienić kilka podań i nawet przenieść się pod pole karne rywali, ale oczywiście bez konkretów, bo nam strzelać nie kazano. 

Druga bramka, tragedia. Dwa podania, to jest właśnie majestat i godność tego bloku obrony. Nikt tam dzisiaj nie grał na poziomie. Najlepszy w całym składzie był hejtowany przez większość przed meczem Fellaini, bo ten raz, że się przydawał przy wybijaniu piłek, to jeszcze ciągnął akcje do przodu, wszedł w rolę Pogby i wykonał ją nie wiem czy nie lepiej od samego Francuza. 

Potem jakiś przebłysk i nadzieja. Lukaku zaliczył najlepszą akcję od kilku spotkań dając się sfaulować przez Edersona, a Martial pokazał, że wcale nie trzeba wykonać 47 kroków przed strzeleniem rzutu karnego. Pewna egzekucja, mały plusik przy nazwisku Tonego, który dzisiaj życie miał wybitnie utrudnione. Coś tam próbował, coś tam się starał, ale Pep Guardiola wiedząc w jakiej jest formie postawił na podwojenie krycia. 

Trzecia bramka to jest wstyd, żenada i kompromitacja. Fragment meczu, w którym to United powinni dążyć do wyrównania, a City wymienia kilkanaście podań. Nemanja Matić, który nie grał jakiegoś tragicznego meczu dzisiaj przypomniał sobie, że jednak jest dziadem i zapomniał o tym, że zawodnicy rywala mogą wbiegać w pole karne i strzelać. Znowu stanie w miejscu i patrzenie w ziemię po spapranej bramce. 

Najgorsze jest to, że City nie grało dzisiaj wybitnie. Byli lepsi, konkretniejsi i mieli pomysł na grę, ale przy odpowiednim podejściu taktycznym i skupieniu, to była drużyna, z którą można było co najmniej ten remis złapać. My zamiast zaryzykować i postarać się przejąć kontrolę znowu czaimy się za podwójną gardą i czekamy aż nas zaczną bić po wątrobie. Szkoda, bo dobry wynik w tym meczu mógłby jeszcze coś zmienić w tym sezonie. Do lidera w lidze tracimy 12 punktów. Z Carabao Cup już odpadliśmy, a w Lidze Mistrzów, to nie oszukujmy się, po wyjściu z grupy już będziemy faworytem do odpadnięcia. Sezon na tym etapie wygląda na stracony, jak bardzo okaże się za kilka miesięcy.